werkplezier

Werk dat niet echt vervullend is, is bij uitstek een prima manier om je onbehagelijk te voelen. Alleen: hoe houd je dat onaangename gevoel nou zo lang mogelijk vast?

Er zijn zoveel mogelijkheden dat je door de bomen het bos niet meer dreigt te zien. Gelukkig zijn er een paar simpele vuistregels

Hieronder een aantal  tips die hun waarde in de praktijk ruimschoots bewezen hebben.

Spanningen thuis

Er zijn allerlei methodes om een onbehagelijk gevoel te intensiveren. Een goede manier om mee te beginnen is zorgen voor spanningen thuis.

De bedoeling is dat de spanningen thuis groot genoeg worden zodat die ook effect op je werk krijgen. Je merkt dat je op de goede weg zit als je op je werk aan niets anders kunt denken dan de vervelende situatie thuis. Eenmaal thuis heb je dan weer alle tijd om te piekeren over wat je op je werk eigenlijk allemaal had moeten doen.

Misschien is je partner eerder thuis dan jij. Een geschikte manier is dat je hem of haar met een geïrriteerde toon vraagt hoe het komt dat het eten nog niet klaar staat. Het kan ook zijn dat de maaltijd al klaar staat. Wat je dan kunt doen is bij de eerste hap vragen hoe het toch komt dat het eten niet gaar is. Of je kunt vilein opmerken dat dit nu de zoveelste keer is dat dit gerecht op je bord ligt.

Ben jij eerder thuis begin dan uitgebreid de krant te lezen en wacht totdat je partner thuiskomt. Bij binnenkomst kun je vragen: ‘Vertel, wat heb je meegenomen van de Chinees?’.

Ook opmerkingen  in de trant van ‘Wat heb jíj nu aan?’ of  ‘Ben je soms vergeten je deo op te doen?’ doen het altijd goed om wat meer spanning te krijgen.

Ben je single, dan zijn er vast wel buren die je tegen je in het harnas kunt jagen. Geluid of penetrante geuren kunnen op vele manieren ingezet worden om meer spanning te krijgen. Alles wat zorgen oproept of je het huis bij thuiskomst nog wel in originele staat terug zult vinden, is behulpzaam om tijdens het werk steeds aan de situatie te hoeven denken.

Werk en privé uit balans

Het is best hard werken wil je  een optimum krijgen in het slechte gevoel vanwege je werk. Vaak helpt het als werk en privé structureel niet in evenwicht zijn. Heel effectief is langer dan 10 uur op je werk te blijven.

Misschien lukt het ook om regelmatig vroeg in de ochtend breakfastmeetings te bezoeken. Verder helpt het als je laat aangeschoten van bedrijfsborrels thuis kan komen. Bijkomend voordeel is dat je productiviteit vanzelf lager wordt, zodat het mes aan twee kanten snijdt:

(1) Thuis creëer je ontevredenheid en krijg je vragen als ‘Ben jij met je werk getrouwd?’ of ‘Ben ik soms niet de moeite waard?’

(2) Op je werk gaat opvallen dat de verhouding uren op kantoor omgekeerd evenredig is aan je output.

Met dit laatste stimuleer je tegelijk het kritisch vermogen van degene die jou beoordeelt. Zo kan jouw beoordelaar je weer verder helpen om aan jezelf te twijfelen.  En zelftwijfel is vaak een goed startpunt om een gevecht tegen de bierkaai aan gaan. Zien ze dan niet hoeveel uren je maakt? Beseffen ze dan niet dat het crisis is en dat de output over de hele linie sowieso stukken lager ligt?

Angst vergroten

Als je verder wilt werken aan een onbehagelijk gevoel, is angst om je baan te verliezen een goede raadgever. Naast een lagere productiviteit is voldoende ziekteverzuim dan uiterst waardevol.

Hiermee val je niet alleen meer op bij je collega’s. Ook geef je je leidinggevende nieuwe impulsen om een eventuele exit te overwegen. Zo creëer je een vruchtbare bodem voor je angst.

Zorg voor een mismatch taken – interesses/talent

Een gedoseerde toepassing van bovenstaande tips is een delicaat maar noodzakelijk proces. Het is namelijk wel de kunst je baan te behouden, want bij een daadwerkelijke exit kun je het onbehagelijk gevoel bij je werk niet langer vasthouden.

Blijf daarom interesse tonen voor wat zich in het bedrijf afspeelt. Maar neem liever geen initiatieven om je productiviteit te verhogen of je ziekteverzuim in toom te houden, anders is het effect snel weg.

Besef dat je sneller gillend gek zal worden als je dagelijks voor de rest van je leven precies weet wat je moet doen. Kun je er niet aan ontkomen iets nieuws aan je takenpakket toe te voegen? Zorg dan dat het iets is dat slecht aansluit bij je persoonlijkheid of interesse.

Of het nu sales, risk management of iets anders is, maakt niks uit. Belangrijk is dat je er:

✓ geen talent maar wel interesse voor hebt
✓ wel interesse voor hebt maar geen talent
✓ geen talent en geen interesse voor hebt

De laatste situatie is natuurlijk het mooist, maar je mag er nooit op rekenen dat jouw leidinggevende je die kans gunt.

Wat je vooral NIET moet doen is zinvolle cursussen volgen of je persoonlijk ontwikkelen. Doe dat vooral niet. Het helpt je niet vooruit als je wilt dat vooral je zwakke punten bloot blijven liggen.

De buitenwereld als schuldige aanwijzen

Heel waardevol is ook dat je alles wat vervelend is op de buitenwereld projecteert. Dus het ligt niet aan jou, maar het zijn de collega’s en klanten om je heen. Of ‘de economische crisis’ maakt dat jij niet tevreden bent.

De mensen om je heen onthouden jou erkenning en waardering. Ze hebben geen oog voor wat je waard bent of hoe moeilijk je het al hebt. Ondertussen ben jij wel steeds het slachtoffer. Heel mooi, want vanuit die slachtofferrol zul je nooit levensvreugde en innerlijke vrede ervaren, maar kun je dit wel tevergeefs buiten jezelf blijven zoeken.

Het gevoel dat je vastzit, kun je versterken met de gedachte dat het aan andere mensen ligt dat jij in de penarie zit. Focus je zoveel mogelijk op die mensen, zodat zij in de weg gaan staan aan je zelfontwikkeling.

Het gevaar van een goede dag

Soms ontkom je er niet aan dat opeens alles op rolletjes loopt. Het gevaar is dat je het onbehagelijke gevoel dan kwijtraakt.

Focus je dan vooral op wat fout loopt of ontbreekt en op frustraties in je werk die er ook degelijk zijn. Je kunt je daar niet genoeg blind op staren. Het is tenslotte de bedoeling dat je op den duur het goede niet eens meer ziet.

Handreiking als je wel functioneert

Als je onverhoopt uitstekend functioneert, is een andere invalshoek nodig. Richt dan je focus op wat de mensen om je heen niet goed doen. Jij bent bijvoorbeeld steeds succesvol in pitches voor globale projecten, maar dan blijken je buitenlandse collega’s te laks of ze reageren te traag zodat het project alsnog aan je neus voorbij gaat.

Of jouw hoogwaardige output wordt weer belemmerd omdat de leiding zo nodig op huisvesting moet besparen. Daardoor zit jij nu met twee andere collega’s op een kamer zodat jij je niet meer goed kan concentreren.

Een pessimistische grondhouding aankweken

Vergeet niet dat je bij alle bovengenoemde methoden tevredenheid geen enkele kans geeft en je het concretiseren van idealen en verlangens steevast uit de weg gaat. Na verloop van tijd zal je merken dat een pessimistische grondhouding een tweede natuur is geworden.

Het mooie daarvan is dat het plekje waar je nu zit eeuwigheidswaarde krijgt en elke groei buiten je comfortzone effectief de pas wordt afgesneden. Situaties die je nooit eerder hebt meegemaakt en waarvan je niet weet of je het kunt of niet, komen gewoonweg niet meer voor.

Zo profiteer je het meest van een wel heel krachtige combinatie: ontevredenheid èn zekerheid.

Samengevat:

✓ Een onbehagelijk gevoel bij je werk behouden, is iets dat je grotendeels zelf in de hand hebt.
✓ Begin met spanningen thuis te creëren, dat heeft namelijk ook effect op je werk.
✓ Een slechte work-life balance is zeer behulpzaam.
✓ Angst om je baan te verliezen kan niet groot genoeg zijn, evenals een mismatch tussen taken en interesses en talent. Alleen dan kom je in de richting van de situatie dat je een Stradivarius in de kast hebt staan, terwijl “Boer er ligt een kip in het water’ het enige is dat je daar op kan krassen.
✓ Wees je er steeds van bewust dat er genoeg redenen te bedenken zijn dat het de schuld van de buitenwereld is dat jij het nu niet naar je zin hebt.
✓ Erger je aan de mensen om je heen en sta niet stil bij wat jezelf kunt doen.
✓ Stap nimmer buiten je eigen comfortzone. Diep van binnen woont weliswaar een uniek en origineel persoon, maar met aanhoudend stilzwijgen kun je dat voor de buitenwereld mooi verbergen.
✓ Een signaal dat je in de goede richting gaat, is dat je jezelf afvraagt wat je in hemelsnaam zit te doen op je werk en gesterkt wordt in je overtuiging dat je daar niet thuis hoort.

Heb jij nog andere goede tips, laat het weten!